در این کتاب و کتاب سنگ مزارات اَنجِدان ، بسیار پیش آمده که به جای استفاده از کلمه روستا از اصطلاح منطقه یا ناحیه بهره برده شده، چرا که به نظر نگارنده تعدد وجود صنعتگران، علما، شعرا، صاحب منصبان سیاسی و کاتبان، بیانگر وسعت جغرافیای فرهنگی این روستا بوده و لزومأ محدود به مرزبندی¬های سیاسی نمیباشد.
کثرت کاتبان بدست آمده در این پژوهش در کنار مدارس کهنی چون مدرسه علمیه علم¬الهدی (مختص آقایان) و عمارت شرفه (مختص بانوان) در عصر صفوی، نشان¬دهنده دیرینگی سواد و صنایع مختلف از قرون پیش تا عصر حاظر در این روستا میباشد.
در این کتاب به معرفی و بررسی آثار حدود ۵۰ تن از مؤلفین، کاتبان و شعرای قرن ۹ هجری قمری تا اواخر قرن ۱۳ هجری قمری پرداخته شده و همچنین سعی گردیده توضیحات و تصاویری تا آنجایی که برای نگارنده امکان داشته، در اختیار خوانندگان قرار بگیرد.
این کتاب، به مناسبت همایش بین المللی مخطوطات مشرق زمین منتشر شده است.